Prawo rozstrzygania sporów odnosi się do różnych metod, które strony mogą wykorzystać do rozstrzygania sporów poza tradycyjnym postępowaniem sądowym. Ta dziedzina prawa ma kluczowe znaczenie, ponieważ oferuje alternatywne mechanizmy, które mogą być bardziej wydajne, opłacalne i polubowne, w zależności od charakteru i złożoności sporu.
Zasadniczo istnieją dwie kategorie rozwiązywania sporów: rozstrzygające, które obejmują spory sądowe i arbitraż, oraz ugodowe, które obejmują mediacje i negocjacje. Postępowanie sądowe jest formalnym procesem sądowym, podczas gdy arbitraż obejmuje niezależną stronę trzecią podejmującą wiążącą decyzję. Z drugiej strony, mediacje i negocjacje to podejścia bardziej oparte na współpracy, koncentrujące się na znalezieniu wzajemnie akceptowalnego rozwiązania.
Prawo dotyczące rozwiązywania sporów określa zasady proceduralne dla tych metod, w tym sposób wyznaczania mediatora lub arbitra, sposób prowadzenia postępowania i sposób egzekwowania decyzji. Kładzie również nacisk na poufność, bezstronność i uczciwość.
Ostatecznym celem prawa rozstrzygania sporów jest zapewnienie stronom elastycznych i dostępnych środków rozwiązywania sporów, a tym samym utrzymanie relacji, zachowanie poufności i zmniejszenie obciążenia zasobów sądowych.